NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
198 - (2525) حدثنا
قتيبة بن
سعيد. حدثنا
جرير عن
مغيرة، عن
الحارث، عن
أبي زرعة قال:
قال أبو هريرة:
لا
أزال أحب بني
تميم من ثلاث.
سمعتهن من
رسول الله صلى
الله عليه
وسلم: سمعت
رسول الله صلى
الله عليه
وسلم يقول "هم
أشد أمتي على
الدجال" قال:
وجاءت
صدقاتهم فقال
النبي صلى
الله عليه
وسلم "هذه صدقات
قومنا" قال:
وكانت سبية
منهم عند
عائشة. فقال
رسول الله صلى
الله عليه
وسلم
"أعتقيها فإنها
من ولد
إسماعيل".
{198}
Bize Kuteybe b. Said
rivayet etti, (Dediki): Bize Cerir Muğire'den, o da Hâris'den, o da Ebû
Zür'a'dan naklen rivayet etti. (Demişki): Ebû Hureyre şunlara söyledi:
Resûlullah (Sallallahu
Aleyhi ve Sellem)'den işittiğim üç hasletten dolayı Beni Temim'i sevmeye devam
ederim, Resulullalı (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)'i;
«Onlar Deccal'a karşı
ümmetimin en şiddetlileri olacaklar.» buyururken işittim. Sadakaları geldi de
Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem):
«Bunlar bizim kavmimizin
sadakalarıdır.» buyurdular. Aişe'nin yanında onlardan bir esir kadın vardı.
Resûlullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) (Âişe'ye) ;
«Onu âzâd et! Çünkü o
ismail'in neslindendir.» buyurdular.
198-م - (2525)
وحدثنيه زهير
بن حرب. حدثنا
جرير عن عمارة،
عن أبي زرعة،
عن أبي هريرة،
قال:
لا
أزال أحب بني
تميم بعد ثلاث
سمعتهن من
رسول الله صلى
الله عليه
وسلم، يقولها
فيهم. فذكر
مثله.
{m-198}
Bana bu hadisi Züheyr b.
Hârb da rivayet etti. (Dediki): Bize Cerir, Umâra'dan, o da Ebû Zür'a'dan, o da
Ebû Hureyre'den naklen rivayet etti. (Şöyle demiş):
Resûlullah (Sallallahu
Aleyhi ve Sellem)'den işittiğim üç hasletten sonra Beni Temim'i sevmeye devam
ediyorum; bunları onlar hakkında söylerdi. Ve râvi yukarki hadisin mislini
zikretmiştir.
198-م 2 - (2525)
وحدثنا حامد
بن عمر
البكراوي.
حدثنا مسلمة
بن علقمة
المازني،
إمام مسجد
داود. حدثنا
داود عن
الشعبي، عن
أبي هريرة.
قال:
ثلاث
خصال سمعتهن
من رسول الله
صلى الله عليه
وسلم في بني
تميم. لا أزال
أحبهم بعد.
وساق الحديث
بهذا المعنى.
غير أنه قال
"هم أشد الناس
قتالا في
الملاحم" ولم
يذكر الدجال.
[ش
(الملاحم)
معارك القتال
والتحامه].
{m-198-2}
Bize Hâmid b. Ömer
El-Bekrâvi de rivayet etti. (Dediki): Bize Dâvud mescidinin imamı Mesleme b,
Alkame'te'l-Mazini rivayet etti. (Dediki): Bize Dâvud, Şa'bi'den, o da Ebû
Hureyre'den naklen rivayet etti (Şöyle demiş):
Üç haslet var ki, ben
bunları Beni Temim hakkında Resûlullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)'den
işittim. Artık onları sevmekte devam ediyorum. Ve râvi hadisi bu mânâ ile
nakletmiş. Yalnız o :
«Onlar harblerde
insanların en şiddetli çarpışanlarıdır.» demiş; Deccal'ı anmamıştır.
İzah:
Bu hadisi Buhâri
«Kitâbu'l-Itk» ve «Kitâbu'I-Meğazi»'de tahric etmiştir.
Ebû Zür'a'nın
rivayetine göre, Hz. Ebû Hureyre: «Benim için kabilelerden bunlar kadar hoşlanmadığım
bir kavm yoktu. Ama artık onları sevdim.» demiştir. Bunun sebebi câhiliyyet
devrinde kabilelerinin birbirlerine düşman olmalarıdır. Resûlullah (Sallallahu
Aleyhi ve Sellem), Beni Temim hakkında üç şey söylemiştir. Bunlardan birincisi
Deccal'la en şiddetli bir surette onların harb edeceklerini haber vermesi;
ikincisi zekâtları hakkında :
«Bunlar bizim
kavmimizin sadakalarıdır» buyurması; üçüncüsü de Hz. Âişe'nin elinde bulunan
esir cariyenin İsmail (Aleyhisselâm) sülâesinden olduğunu söyleyerek azadını
emir buyurmasıdir. Sadakaları hakkında :
«Bizim kavmimizin...»
tâbirini kullanması Beni Temim, İlyas b. Mudardâ Nebi (Sallallahu Aleyhi ve
Sellem)'in nesebiyle birleştiği içindir.
Hz. Âişe'nin elinde
bulunan kadının ismi malûm değildir. Bu husûsdaki rivayetler muhteliftir. Bir
rivayette «Sebiyye» yerine «Neşeme» denilmiştir. Neşeme, insan demektir.
Tabarâni'nin rivayetine göre Hz. Âişe: «Yâ Nebiyyellah, ben İsmail
(Aleyhisselâm) sülâlesinden bir köle âzâd etmeyi adadım.» demiş. Resûlullah
(Sallallahu Aleyhi ve Sellem):
«Sabret de yarın Beni
Ahber'ın ganimetleri gelsin!» buyurmuş. Ertesi gün Beni Anber'ın ganimeti
gelince ona Rudeyh, Zübeyb, Zühay ve Semûra namlarında dört köle vermiş;
kölelerin başlarını meshederek bereket duasında bulunmuş ve bunların Hz. İsmail
neslinden olduğunu bildirmiş. Zehebi'nin beyânına göre Hz. Âişe bunlardan
Rudeyh'i azad etmiştir.